Köz Ocak - Şiir
Köz Ocak
Yokuşa bakınca üşümeseydi sokak lambaları
Seni bulamadı diye üzülmeseydi
Beni yanında bil diyebilseydim
Kalbim yokuşta
Durulmasaydı yağmur sensizliğe ansız
Göğe bir uçurtma uçuralım
Bir bayırda
Bir derya bayır yurt bize dönse
Dönse yurt adımızı tutkun,
Gör bak yeşermiş göğün mavisine kanar,
Göğün mavisi, yerin yeşili
Kanar bir bayır bensizliğe seni
Durma,
Bir kadın gibi durma, ben darmadağın
Közleyeceğim bir ocağa hasret
Yüreğinin ta derinliğini yakar durur
Oradasın diye aydınlık tutulur
Sen yak aydınlığı, kıvılcım köze ne gerek
Sen varsın
Aşkı yaşatamadığım evreye kızgın mısın
Sen varsın, var olmalısın
Ocağın közü yüreğimizde durur iken
Sırasız adımsız beni sana
Ne yıllar bıraktık.
Aşk tutkunu kıvılcım döner
En ücra kalbin köşelerine dek
Bulur seni,
Adını pek,
Yorulma günden,
Tutarız şafaksız aydınlığı biledurduk
Beni en bileni sen.
Uğur Tergek
BİR CEVAP YAZ